Suzuki ogłosił model drugiej generacji w dniu 18 stycznia 1998 r. Na rok 1999. Teraz nieco większy, drożej i mocniejszy, używa lekkiego, samochodowego mechanizmu zębatkowego, zamiast recyrkulacyjnego wózka z piłką używanego w pierwszym generacja. Klasa została przeniesiona z mini SUV do kompaktowego SUV dla wersji pięciodrzwiowej, natomiast wersja trzydrzwiowa zachowała mini SUV. Na większości rynków międzynarodowych przyjęto nazwę "Grand Vitara". Na wielu rynkach był pierwotnie dostępny tylko z większymi silnikami (dwa litry i więcej), podczas gdy wcześniejszy Vitara był nadal dostępny. W Wielkiej Brytanii 1,6-litrowa Grand Vitara (GV1600) przybyła na początku 2001 roku. Został wyremontowany w 2002 roku i ponownie w 2004 roku. Wersja rebadged został sprzedany w Ameryce Północnej przez General Motors jako Chevrolet Tracker. Tracker jest sprzedawany w Ameryce Łacińskiej, z wyłączeniem Meksyku, jako Chevrolet Grand Vitara. W Meksyku, Grand Vitara i Tracker to różne pojazdy, sprzedawane odpowiednio przez Suzuki i Chevroleta. W Chile pięciodrzwiowa Grand Vitara była znana jako Grand Nomade. W Japonii umowa OEM z Mazdą oznaczała, że wagon był również sprzedawany jako Mazda Proceed Levante. Od 2003 r. Mniejszy Suzuki Vitara został wycofany z rynku północnoamerykańskiego. Sprzedaż była powolna, z zaledwie 4 860 sprzedanymi w 2004 r. Dla Stanów Zjednoczonych. W Kanadzie sprzedaż była silna. Wszystkie północnoamerykańskie Vitaras zostały zbudowane w CAMI Automotive w Ingersoll w Ontario oraz w zakładach Riverside. Miękki blat został zbudowany tylko w Ameryce Północnej, a europejskie modele eksportowe zostały zmontowane w Kanadzie. Co ciekawe, trzydrzwiowy wagon został sprowadzony z Japonii dla europejskich nabywców i sprzedawany obok kanadyjskich kabrioletów. Model Suzuki Grand Vitara z 2001 r. Jest standardem jako 2,0-litrowy pojazd 4WD w Nowej Zelandii.
Click here to download a pdf file with an instruction manual for Suzuki Grand Vitara
year of production from: 1998
Suzuki Grand Vitara I 1 instrukcja
page 1 / 232